Sluiten

Wellbeing

Sluiten

Armen / Benen

Oksels

Handen

Gynaecologisch

Nagels

Borstreconstructie

De borst is voor de meeste vrouwen misschien wel het meest essentiële en niet te missen lichaamsonderdeel in het zich vrouw voelen.

Een aantal goedaardige, maar spijtig genoeg ook kwaadaardige aandoeningen kunnen aanleiding geven tot een noodzaak tot gedeeltelijke of ganse wegname van de borst.

Eventuele radiotherapie doet de weefsels dan nog wat krimpen zodat een vaak nog meer onesthetisch resultaat wordt bekomen.

scroll

Het zelfbeeld, het vertrouwen en de ganse lichaamsbeleving is vaak verstoord.

Afhankelijk van de grootte van het defect en de verlangens van de patiente naar reconstructie, zijn er een aantal reconstructiemogelijkheden.

Met name

  • we kunnen de borst gaan “hermodelleren” met het nog aanwezige borstklierweefsel
  • we kunnen de borst reconstrueren met behulp van een siliconeprothese
  • we kunnen de borst reconstrueren met behulp van eigen weefsel op afstand (vanuit de buik, rug,…)

Alle mogelijkheden (met voor- en nadelen) worden, afhankelijk van je situatie, uitgebreid besproken.

Een borstreconstructie kan onmiddelijk (primair), laattijdig (secundair), of gecombineerd (tertiair) worden uitgevoerd.

Borstreconstructie

Een onmiddellijke reconstructie wordt uitgevoerd in dezelfde operatietijd als de borstamputatie. Dit heeft als voordeel dat je niet geconfronteerd wordt met de gemutileerde of zelfs volledig afwezige borst. Het volume van de borst wordt dus in dezelfde tijd hersteld. Echter, steeds moet multidisciplinair (met gynaecoloog, oncoloog en eventueel radiotherapeut) besproken worden of dit mogelijk is. Ook kan het zijn dat je er niet klaar voor bent of nog teveel enkel met het 'slechte nieuws' bezig bent, waardoor je enige interesse ligt in het verwijderen van de slechte weefsels. Ook dit belangrijke gegeven bepaalt onze strategie.

Een laattijdige (secundaire) reconstructie vindt plaats enige tijd nadat de borst is weggenomen. Soms uit vrije wil, soms omdat we eerst de aanvullende behandelingen (chemo- en/of radiotherapie) willen laten plaatsvinden . Als je deze behandelingen hebt gehad, dient ook nog eens 6 maand genomen te worden om de borst 'tot rust' te laten komen alvorens we aan de reconstructie beginnen. Hormonale behandeling vormt geen obstakel om een borstreconstructie te laten plaatsvinden.

Borstreconstructie

Bij een gecombineerde (tertiaire) reconstructie wordt bij het wegnemen van de borst de huidenveloppe behouden; als het ware wordt een 'lege zak' bekomen na de borstamputatie, dewelke dan gevuld wordt met een weefselexpander (prothese die in min of meerdere mate met water kan gevuld worden); deze verhindert de huid om ineen te vallen en te krimpen. Ná de aanvullende behandelingen, kan de expander dan vervangen worden door hetzij eigen weefsel, hetzij een definitieve siliconeprothese.
Zeker in die gevallen waar radiotherapie geindiceerd is, gaat onze voorkeur vaak uit naar een borstreconstructie met eigen weefsel, omdat die een natuurlijk, levenslang resultaat geeft.
 
Borstreconstructie met eigen weefsel:
Het reconstrueren van de borst met eigen weefsel geeft vaak het meest natuurlijke resultaat; er wordt een soepele borst gecreëerd die mee evolueert met je lichaam; echter, hoe natuurlijk ook, het zal nooit hetzelfde gevoel zijn als voorheen. Het is wél het beste wat we je kunnen bieden.

Weefsel wordt van de ene plaats op het lichaam (stuk buik bij een DIEAP-flap; stuk rug bij een TAP-flap) getransplanteerd naar de borstregio. In het geval van de rug, blijft het weefsel verbonden aan het lichaam; in het geval van de buik wordt het weefsel met daarbij de voedende bloedvaten volledig losgemaakt van het lichaam en verplaatst naar de borstregio toe.

DIEAP-flap:

Het gebruik van de DIEAP-flap (weefsel vanuit de buik) is op heden de meest gebruikte techniek om de borst met eigen weefsel te reconstrueren.
Een flap (huid + onderhuids vetweefsel + voedende bloedvaten) wordt thv de onderbuik vrijgemaakt; voornamelijk de zone tussen de navel en het schaambeen wordt gebruikt. Belangrijk bij deze techniek is het feit dat we de buikspieren volledig intact laten. Vroeger werd een stuk spier meegenomen (we spreken dan van een TRAM flap, waarvoor de M voor 'muscle' (spier) staat). Bij de DIEAP-flap techniek ben je dus veel sneller terug op de been én kun je 6 weken ná de ingreep opnieuw alles doen dat je ervoor kon.
De flap volledig vrijgemaakt, getransplanteerd en wordt dan ingehecht t.h.vV de borstregio; de flap wordt gemodelleerd tot een borst. De bloedvaten worden dan met behulp van microchirurgie gekoppeld aan bloedvaten die achter de ribben, net naast het borstbeen, liggen.

TAP-flap:

Hier wordt een flap (huid + onderhuids vetweefsel + voedende bloedvaten) vrijgemaakt ter hoogte van de hoge rug.
De voedende bloedvaten worden hier NIET doorgenomen, waardoor we hier niet spreken van een vrije flap; de flap wordt getransponeerd naar de borstregio toe en daar wordt een borst gevormd. Echter, vaak zal hier ook nog een (kleine) augmentatie (lipofilling of prothese) nodig zijn; dit om de nodige hoeveelheid volume te bekomen.

De voor- en nadelen van beide technieken zullen rustig met jou op de consultatie besproken worden.

Nog dit; een borstreconstructie gebeurt in 3 stappen;

  • In de eerste fase wordt een nieuwe borst gecreëerd
  • In de tweede fase (een 3 à 4 maand later) wordt er symmetrie gecreëerd tussen beide borsten (evtl. dmv borstlift van de gezonde borst)
  • In de derde fase (opnieuw 3 maand later) wordt een tepelreconstructie uitgevoerd.

Borstreconstructie met prothesen:
Naast een reconstructie met eigen weefsel kan je borst ook opnieuw gecreëerd worden m.b.vV een siliconeprothese.

Bij een onmiddellijke (primaire) reconstructie wordt de borst geamputeerd, wordt de huidenveloppe bewaard en wordt het volume hersteld m.b.v. een prothese.

Bij een laattijdige (secundaire) reconstructie dient het tekort aan huidenveloppe eerst gecreëerd. Daarvoor wordt eerst een tissue expander ('lege' prothese) geplaatst; 3 weken ná de ingreep wordt deze doorheen de huid aangeprikt en gevuld met water; op geregelde tijdstippen wordt je lege prothese zo voller gemaakt, waardoor je huid wordt uitgerokken; beetje bij beetje. Eens voldoende huidenveloppe, dan kunnen we een definitieve siliconeprothese plaatsen.
Om die prothese te beschermen wordt dit vaak gecombineerd met een lipofillingprocedure; zo wordt een beter en natuurlijker resultaat bekomen.

De voor- en nadelen van reconstructie met eigen weefsel/een prothese zal uitgebreid met jou besproken worden. Ieder individu is uniek en voor 2 verschillende mensen met dezelfde problematiek is toch vaak een andere procedure geïndiceerd.

Dit alles wordt helder uiteengezet en de vele vragen die je ongetwijfeld hebt, worden allemaal besproken op de consultatie. Borstreconstructies worden uitgevoerd in het Jan Palfijn ziekenhuis te Gent.